Anioł śmierci

ANIOŁ ŚMIERCI

Do ponurej posiadłości Eel Marsh przyjeżdża grupa dzieci ewakuowanych z wojennego Londynu. Ich pojawienie się budzi najmroczniejszego mieszkańca domu.

"Anioł śmierci" jest luźną kontynuacją pokazywanej u nas przed kilku laty "Kobiety w czerni".

"Kobieta w czerni", adaptacja powieści Susan Hill z 1983 roku, zrealizowana przez legendarne wśród miłośników filmu grozy studio Hammer, była udaną próbą odnowy formuły horroru gotyckiego.

Opis filmu

Anglia, rok 1941. Młoda nauczycielka Ewa ewakuuje grupę sierot z bombardowanego Londynu. Zatrzymują się z dala od miasta w opuszczonym od lat, odciętym od lądu domu na Węgorzowych Moczarach. W tym tajemniczym miejscu jej podopieczni zaczynają się dziwnie zachowywać. Ewa instynktownie wyczuwa obecność mrocznej siły, z którą sama nie jest w stanie walczyć. Prosi o pomoc Harrego – wojskowego pilota, stacjonującego w mieście. Mieszkające w domu zło jest bardziej przerażające niż koszmar bombardowanego Londynu. Aby ocalić dzieci, obydwoje będą musieli zmierzyć się z własnymi demonami i... Aniołem Śmierci.

"Anioł śmierci", adaptacja noweli filmowej napisanej przez Hill, kontynuuje tę formułę. Niestety z mniejszym powodzeniem. Działa tu przede wszystkim to, co przeniesione zostało wprost z pierwszej części: ponury gmach starego domu stanowiący miejsce akcji, opuszczone, na głucho zamknięte pokoje skrywające dawno, wydawałoby się, pogrzebane sekrety; wiecznie osnuta mgłą, odcięta od świata przez moczary wyspa; sekrety z przeszłości, sugerowane przez znaczące milczenie. I stare dziecięce zabawki zaczynające działać w niespodziewanych momentach

Pierwszy akt utrzymuje najwyższy poziom. Do znanej z pierwszej części od dawna opuszczonej posępnej rezydencji na wyspie ewakuowana zostaje grupa uczniów jednej z londyńskich podstawówek i dwie opiekujące się nimi nauczycielki. Młodsza z nich, Eve (Phoebe Fox) jest narratorką, z której punktu widzenia będziemy obserwować narastającą grozę. Stary dwór wydaje się z początku tylko zimny, ciemny i potwornie zaniedbany. Ale z czasem okazuje się, jaką mroczną tajemnicę skrywa, a widz coraz głębiej wciągany jest w grozę.
 

Niestety, tu zaczynają się schody. O ile pierwszy akt "Anioła śmierci", dyskretnie wprowadzający elementy nadprzyrodzone w świat przedstawiony, przypominał rozległą, tyleż fascynującą co przerażającą rezydencję, po której widz mógł swobodnie pobłądzić, oddając się zadumie i znajdując w niej zachwyt i grozę, o tyle dalsze przypominają wąski korytarz, przez który można tylko iść przed siebie. Korytarz, którym wielokrotnie już szliśmy; wiemy też dobrze, co kryje się na jego końcu. Zabrakło niestety pomysłu, jak znane fabularne schematy, właściwe tego typu historiom, ująć w ciekawą formułę. Gdy jednak coraz bardziej męczy nas przewidywalność, ostatnia scena, epilog filmu, przypomina nam, że twórcy zdolni są do świetnych pomysłów.
 

OBSADA

 

 

 

	Helen McCrory		Jean Hogg
	Adrian Rawlins		Dr Rhodes
	Leanne Best		Kobieta w czerni
	Ned Dennehy		Hermit Jacob
	Oaklee Pendergast		Edward
	Jude Wright		Tom

 

Reżyseria: Tom Harper

Scenariusz: Jon Croker, Susan Hill

Gatunek: Dramat, Horror

Produkcja: Kanada, Wielka Brytania

Premiera: 20 lutego 2015 (Polska)

30 grudnia 2014

 

 

 

 

Zdjęcia do filmu zrealizowano w Londynie w Anglii w Wielkiej Brytanii, a okres zdjęciowy trwał od 4 listopada do 21 grudnia 2013[7]. Anioł śmierci otrzymał negatywne recenzje od krytyków. Magazyn Rotten Tomatoes przyznał filmowi ocenę 21%[8], natomiast Metacritic otrzymał za film 42 ze 100 punktów[9].

Ocena filmu

Jak wobec fascynującego pierwszego aktu i rozczarowujących dwóch następnych wyważyć ocenę filmu? My mimo wszystko "kupuję" całość. Przekonuje nas aktorstwo, scenografia, wspaniałe akcje. Ale wiem też, że jesteśmy fankami takiej konwencji i takiego świata przedstawionego i że nasza ocena jest pewnie wyższa niż będzie tych widzów, dla których horror gotycki nie jest ulubionym gatunkiem.
 

Paulina Przytarska

Magda Tramma