Soul Blues to podgatunek muzyki bluesowej, powstały w latach 60. XX wieku, który powstał z połączenia muzyki klasycznej, electric bluesa, soulu oraz muzyki gospel. Największa popularność gatunku przypada na lata 80. XX wieku, a jej głównymi odbiorcami była ludność afroamerykańska.
Jednym z pionierów tego gatunku był Bobby Bland, a jego piosenka The Thrill Is Gone stała się jednym z popularniejszych utworów soul bluesa. Innymi przedstawicielami tego podgatunku są ZZ Hill, Otis Clay, Little Milton, Johnny Adams, Wilson Pickett, Bobby Rush czy też Johnnie Taylor.
Podstawową różnicą, między Bluesem, a Soul Bluesem, jest klimat. Blues cechuje się swoją szybką muzyką taneczną, natomiast Soul przechodzi z energicznej w spokojną.
Różnicą jest też temat piosenek. Gdy soul blues, skupia się na wartościach duchowych, blues zajmował się relacjami damsko-męskimi, podróżami, pracami zarobkowymi i wolnością, czy też nierównościami społecznymi.
"Blues is easy to play, but hard to feel" - Jimmy Hendrix
Nazwa tej wspaniałej, amerykańskiej muzyki, prawdopodobnie pochodzi od XVII-wiecznego, angielskiego wyrażenia - "The Blue Devils" - "Niebieskie Diabły", które reprezentuje intensywne halucynacje wizualne, które mogą towarzyszyć ciężkiemu odstawieniu alkoholu. Nazwa skrócona z czasem do bluesa, zaczęła oznaczać stan pobudzenia lub depresji.
Dźwięk, który słyszysz jako "bluesowy" to efekt zwany niebieskimi (lub płaskimi) nutami. Muzycy bluesowi grają pewne akordy (kombinacje dwóch lub więcej nut) na nieco niższym tonie niż na zwykłej skali muzycznej... Lekkie obniżenie wysokości dźwięku powoduje, że dźwięk jest ciemniejszy, smutniejszy lub bardziej tajemniczy.
3.Blues to afroamerykańska muzyka, która przenika wiele emocji i stylów muzycznych. "Feeling Blze" wyraża się w piosenkach, których wersety wyrażają lament niesprawiedliwości lub wyrażają tęsknotę za lepszym życiem i utraconymi miłościami,pracą i pieniędzmi. Ale blues to także hałaśliwy taniec, który celebruje przyjemność i sukces.