Relator: Enric Ripoll Mira. 2018
A mestura é unha combinación de dúas ou máis sustancias nas que cada sustancia conserva as súas propiedades.
A maioría dos materiais que atopamos son mesturas: mesturas de elementos, mesturas de compostos, ou mesturas de elementos e compostos.
O aceiro inoxidable, por exemplo, é unha mestura dos elementos de ferro, cromo, níquel e carbono.
A auga de Seltzer é unha mestura do composto líquido auga e composto gaseoso dióxido de carbono.
A nosa atmosfera é unha mestura dos elementos nitróxeno, osíxeno e argón ademais de pequenas cantidades de compostos como o dióxido de carbono e o vapor de auga.
A auga do grifo é unha mestura que contén principalmente auga, pero tamén moitos outros compostos.
Até agora, aprendiches que hai tres tipos de materia: elementos, compostos, e mesturas.
Que caixa de debaixo contén só un elemento?
Cal contén só un composto?
Cal contén unha mestura?
¿Foi esta a túa resposta?
As moléculas da caixa A conteñen dous diferentes tipos de átomos e son representativas dun composto.
As moléculas na caixa B consta dos mesmos átomos e por iso son representativas dun elemento.
A caixa C é unha mestura de composto e de elemento.
Observa como as moléculas do composto e as do elemento
permanecen intactos na mestura. É dicir, despois da formación da mestura, non hai intercambio de átomos entre os compoñentes.
Se un material é puro, consiste só nun único elemento ou nun único composto.
En ouro puro, por exemplo, non hai máis que o elemento ouro. En sal de mesa pura, non hai máis que o cloruro de sodio composto.
Se un material é impuro, é unha mestura e contén dous ou máis elementos ou compostos.
As mostras poden ser "purificadas" por varios métodos, porén, como a destilación. Cando dicimos puro, enténdese que é un termo relativo. Comparando a pureza de dúas mostras, o máis puro contén
menos impurezas. Unha mostra de auga que é 99.9% pura ten un maior grao de impurezas que outra que ten 99.99999%
Unha maneira habitual de indicar a pureza dunha substancia é a parte por millón (normalmente en masa.
Os niveis típicos de fluoruro que se atopan na auga potable pública fluorada é de aproximadamente 0,1 ppm. Se bebemos un cuarto de litro (250 ml) desta auga, cantos microgramos de fluoruro se inxerirían?
- Lei de Lavoisier
- Lei das proporcións definidas
- Lei das proporcións múltiples
- Lei de Gay-Lussac
- Lei de Charles
- Lei de Boyle
- Lei de Avogadro
- Lei de Gay-Lussac
En 1811, o físico e avogado italiano Amadeo Avogadro (1776-1856) deu unha brillante explicación para os resultados experimentais de Gay-Lussac.
Avogadro supoñía que as partículas fundamentais do hidróxeno e o osíxeno non eran átomos, senón moléculas diatómicas, onde o termo diatómico indica dous átomos.
En 1811, o físico e avogado italiano Amadeo Avogadro (1776-1856) deu unha brillante explicación para os resultados experimentais de Gay-Lussac.
Avogadro supoñía que as partículas fundamentais do hidróxeno e o osíxeno non eran átomos, senón moléculas diatómicas, onde o termo diatómico indica dous átomos.
A solución de Avogadro
- O mol
- Número de avogradro
- Factores de conversión
A solución de Avogadro
Determinación de fórmulas
Un composto está representado pola súa fórmula química, na que os símbolos dos elementos están escritos xuntos. A fórmula química do cloruro de sodio é NaCl e a do amoníaco é NH3. Os subíndices numéricos indican a proporción na que se combinan os átomos. Por convención, enténdese o subíndice 1 e omitido. Así, a fórmula química NaCl nos di que no sodio composto cloruro hai un átomo sodio para cada átomo de cloro, e a fórmula química NH3 dinos que no amoníaco hai un átomo de nitróxeno por cada tres átomos de hidróxeno.
Determinación de fórmulas
Para determinar a fórmula empírica dun composto, podemos partir da súa composición porcentual en masa convertendo as porcentaxes nunha masa determinada e a partir de aí calcular os moles de átomos correspondentes de cada elemento. Por exemplo: a composición do metano en masa é de 75% en C e 25% en H.
Si tomásemos 100 g deste composto, teríamos 75 g de C e 25 g de H, polo tanto os moles de átomos de cada un serían:
Dividimos polo menor... CH4
Determinación de fórmulas
Determinación de fórmulas
Determinación de fórmulas
Ley de Dalton
Ley de Dalton
Unha solución ten unha única fase
Mestura homoxénea
¿Que pasa cando o azucre de mesa, coñecido quimicamente como sacarosa, é axitado na auga?
¿É destruída a sacarosa? Sabemos que non é porque se adoza a auga.
A sacarosa desaparece porque de algunha maneira deixa de ocupar espazo ou porque encaixa dentro dos recunchos da auga?
Non é así, porque a adición de sacarosa cambia o volume. Isto pode non ser notábel nun principio, pero continúa engadindo sacarosa a un vaso de auga e verás que o nivel de auga sobe do mesmo xeito que se estiveses agregando area.
A sacarosa disolta en auga perde a súa forma cristalina. Cada cristal de sacarosa consiste de miles de millóns de millóns de moléculas de sacarosa embaladas xuntos. Cando o cristal está exposto á auga establécense pontes de hidróxeno entre a sacarosa e as moléculas de auga e, coa axitación térmica, fica disolta.
Unidades:
Molaridade,
Molalidade,
Normalidade,
% en masa
% en volume
Fracción molar
ppm
Na solución chamada ar, cal é o soluto e o disolvente?
A estequiometría é a ciencia do cálculo da cantidade de reactivos
ou produtos en calquera reacción química.
É un método que se desenvolve moito máis aló dos cursos de química xeral. Por suposto, todo o que tes que facer é estar familiarizado co que se trata a estequiometría, que é manter o número de átomos e moléculas a medida que reaccionan para formar produtos.
A ecuación química: significado
Ludwig Eduard Boltzmann
Calcula os átomos de osíxeno nunha sala de 4,8 m × 3,5 m × 2,2 m, con as condicións atmosféricas de 20 º C e 740 mm Hg. Supor o ar que contén 21% de osíxeno en moles.
Un matraz de vidro baleiro pesa 17,7248 g. Cheo de hidróxeno, H2, pesa 17,7660 g, e cun gas descoñecido, baixo as mesmas condicións de p e T, 18,5462 g. Calcula:
a) A masa molecular do gas descoñecido.
b) A densidade relativa ao hidróxeno.
c) Se en cn 22,4 L de ar pesan 29 g, canto pesará o matraz cheo de aire na mesmas condicións que antes?
Sol.: a) 40.19; b) 19.94; c) 18.3176
Canto pesan 1.025 mol de amoníaco máis 6.02• átomos de prata? Expresa o resultado en gramos. Dato: 1 u=1.66• g.
Onde hai máis átomos en 1 L de metano, medido en cn, ou en 1 mol de fósforo, P4, ou en 1 g de sulfato de cromo (III)?
Certa cantidade de aire que ocupa 12.0 L a 50 kPa, é comprimida a unha presión 0.70 atm, mantendo a temperatura constante. Calcula o novo volume. Que lei temos aplicado?
Nunha reacción química prodúcese hidróxeno 12.5 medido a 20 ºC e 750 mm Hg. Se agora aumentamos a temperatura ata 35 º C, manténdose constante de presión, cal será o volume que ocupa o gas? Indica a lei que foi usada.
Nun matraz de 2.5 L recóllense 15 g de osíxeno e 15 g de dióxido de carbono. Sabendo que a temperatura á que se atopa a mestura é de -3 °C, calcula a presión parcial de cada gas nela, así como a presión total
Téñense dous depósitos de vidro pechados, co mesmo volume e á mesma presión e temperatura. Un deles contén hidróxeno, e o outro, dióxido de carbono. Razoa a veracidade ou a falsidade das seguintes proposicións:
a) Ambos pesarán o mesmo.
b) Conterán o mesmo número de átomos.
c) Conterán o mesmo número de moléculas.
d) Ningunha das anteriores é certa.
Disponse de tres recipientes nas mesmas condicións de presión e temperatura.
O primeiro contén 1 L de CH4; o segundo, 2 L de N2, e o terceiro, 1,5 L de O3. Razoa: a) cal contén maior número de moléculas; b) cal contén maior número de átomos; c) cal ten maior densidade.
Sabendo que a composición dos gases maioritarios do aire, expresada en porcentaxe en volume moles, é: 78.09% N2, 20,95% O2, 0,93% Ar e 0,03% CO2:
Calcula a composición do aire en fracción molar e en porcentaxe en masa.
Si a presión parcial de nitróxeno é 540 mmHg, calcula a presión parcial de cada un dos restantes gases.
144.9 mmHg O2; 6.4 mmHg Ar; 0.2 mmHg CO2
Unha mostra de 1,28 g dunha sustancia se vaporizou nun matraz de 250 mL a 90 °C. Sabendo que a presión exercida polo gas é de 786 mmHg, determina a masa molecular de devandita sustancia.
Sol.:147.36 u
Acha a masa molecular dun gas, cuxa densidade, a 27 °C e 780 mmHg, é 1,35 g/L.
Que hai nun vaso de auga?
Imos separar os compoñentes da auga da billa para descubrilo.
O QUE NECESITAS
Agua da billa, espello, vaso de precipitados, isqueiro Bunsen, coitelo.
NOTA DE SEGURIDADE
Usa anteollos de seguridade para o paso 1 porque pode ocorrer algunha proxección.
PROCEDEMENTO
1. Coloca os vasos de precipitados e engade auga da billa.
Pon a auga a evaporar. (Apaga o queimador antes de que a auga desapareza. A calor da pota finalizará a evaporación).
2. Examina o residuo resultante raspándoo co coitelo.
Estes son os sólidos que inxires con cada vaso de auga que bebes.
3. Tira os gases disoltos na auga, enche un pote de cocción limpo con auga e deixa que estea a temperatura ambiente durante varias horas.
Observe as burbullas que se adhiren aos lados internos da pota.
• 2.5 Farmacias clasifican a materia como pura ou impura. De onde proviñan as burbullas do paso 3? Que supoñen que conteñen?